เธอบอกว่าเธอจะไป ส่งข้อความมาหาฉัน
บอกลาแบบไม่เจอกันเธอกลัวฉันจะยื้อไว้หรือเปล่า
เลยหลบหน้าไป ปล่อยให้ฉันร้องไห้ลำพัง
ที่จริงก็พอรู้อยู่ ที่เธอไม่ค่อยมาเจอฉัน
เฝ้าคอยและคิดทุกวัน จะมีทางใดที่ทำให้รักเรา
ไม่จบลงไป แต่คงสายไปแล้วใช่ไหม
จากนี้ไม่มีอีกแล้ว เธอไม่ต้องทนอีกแล้ว
สุดท้ายแล้วคนที่เธอไม่ต้องการคือฉัน
ไม่มีแล้วคนที่นอนละเมอ แล้วอยากให้เธอนั้นเข้ามากอด
คนที่โทรไปเพราะรอไม่ไหว ถ้าไม่มีเธอ
ไม่รู้ว่าคนที่เธอต้องเจอ จากนี้จะเป็นอย่างไร
แต่มันคงดีเพราะไม่ใช่ฉันใช่ไหม
ขอบคุณนะที่เคยเคียงข้างฉัน เปรียบดั่งดวงจันทร์ส่องแสงสว่าง
ที่คอยประคองให้ฉันได้พอ จะมองเห็นทาง
อยากขอ แค่เพียงได้มองตาเธอ
สักครั้งยังทำไม่ได้ ในเมื่อการจากลาครั้งสุดท้าย
ไม่มีแม้เงาของจันทร์
จากนี้ไม่มีอีกแล้ว เธอไม่ต้องทนอีกแล้ว
สุดท้ายแล้วคนที่เธอไม่ต้องการคือฉัน
ไม่มีแล้วคนที่นอนละเมอ แล้วอยากให้เธอนั้นเข้ามากอด
คนที่โทรไปเพราะรอไม่ไหว ถ้าไม่มีเธอ
ไม่รู้ว่าคนที่เธอต้องเจอ จากนี้จะเป็นอย่างไร
แต่มันคงดีเพราะไม่ใช่ฉันใช่ไหม
ติดอยู่ในค่ำคืนที่ไม่มีแสงพระจันทร์
เหมือนต้องเต้นรำวนเวียนในความมืดดำ
ฉันจะใช้เรื่องราว ในความทรงจำ สร้างเธอขึ้นมาอีกครั้ง
ต่อจากนี้ที่ไม่มีแสงพระจันทร์ แต่ฉันจำได้ดีว่าเธอเคยอยู่บนนั้น
ข้างบนนั้น อยู่กับฉัน
ไม่มีแล้วคนที่นอนละเมอ แล้วอยากให้เธอนั้นเข้ามากอด
คนที่โทรไปเพราะรอไม่ไหว ถ้าไม่มีเธอ
ไม่รู้ว่าคนที่เธอต้องเจอ จากนี้จะเป็นอย่างไร
แต่มันคงดีเพราะไม่ใช่ฉันใช่ไหม
ขอบคุณนะที่เคยเคียงข้างฉัน เปรียบดั่งดวงจันทร์ส่องแสงสว่าง
ที่คอยประคองให้ฉันได้พอ จะมองเห็นทาง
อยากขอ แค่เพียงได้มองตาเธอ
สักครั้งยังทำไม่ได้ ในเมื่อการจากลาครั้งสุดท้าย
ไม่มีแม้เงาของจันทร์
ในเมื่อการจากลาครั้งสุดท้าย
ไม่มีแม้เงาของจันทร์